معماری رنسانس، پاورپوینت معماری رنسانس، ویژگی ها و آثار معماری رنسانس، دوره های معماری رنسانس، آثار معماری رنسانس، معماری رنسانس ppt

دوره نوزایش پلی میان قرون وسطی و دوران مدرن است که در طی حدودا ۳۰۰ سال تغییرات بسیاری در زمینه های علمی، فرهنگی، هنری، معماری ، سیاسی و ادبی و... ایجاد شده اند. این زمان پرشور تولدی دوباره برای فرهنگ و هنر و اقتصاد اروپا پس از قرون وسطی بود که از آن معمولا به عنوان عصر تاریک یاد می شود.

تحولات عصر رنسانس

توسعه علم، دانش و اندیشه بشری و گذر از بینش ماورالطبیعه
تضعیف موقعیت پاپ و کلیسا، ارزش یافتن زندگی مادی در برابر زندگی معنوی
اختراع اصول پرسپکتیو و استفاده از آن در نقاشی و معماری
از بین رفتن اختلافات طبقاتی و سلسله مراتب اجتماعی

اولین استفاده پرسپکتیو برای جذب دید بیننده بر روی سر مسیح در نقاشی نقدینه خراج مازاچو

واژه رنسانس

در واقع نام رنسانس در زبان فرانسوی به معنی "تولد دوباره" یا "نوزایش" است و به دوره‌ ی بیداری و پیشرفت در ایتالیا و اروپای شمالی برمی ‌گردد.

معماری رنسانس

معماری رنسانس (Renaissance architecture) به معماری اروپا در سده‌های ۱۵ و ۱۶ میلادی و اویل قرن هفدهم (دوره ی رنسانس) اطلاق می‌شود که از مشخصه‌های آن، نوزایی عناصر فرهنگی روم و یونان باستان بود. شهر فلورانس در ایتالیا را مهد رنسانس می‌دانند. معماری رنسانس سعی دارد تا شیوه‌های سبک کلاسیک را احیا کند و در عین حال، سبکی مختص به خود را داشته باشد. معماران رنسانس معتقد بودند که جهان در درجه ‌ی کمال قرار دارد و قوانین آفرینش بر پایه‌ی اصول ریاضی بوده و دقیق و حساب شده است. در پی این اعتقاد، آن‌ها موفق شدند ساختمان‌هایی را بسازند که هماهنگی و تناسب دل‌نشینی را در مخاطب القا می‌کرد.

مطلب مرتبط :
معماری روم باستان + پاورپوینت

مطلب مرتبط :
معماری یونان باستان + پاورپوینت

تأثیر سبک کلاسیک بر روی معماری رنسانس

معماران رنسانس آغازین، از یونان و روم باستان الهام گرفتند و معماری رومی را به دقت مطالعه کردند. حتی بسیاری از معماران جوان در این دوره، سفری کوتاه به رم داشتند تا بتوانند از ویرانه‌های کولوسئوم و پانتئون به عنوان بخشی از مطالعاتشان دیدن کنند. آن‌ها علاوه بر مطالعه‌ی ساختمان‌ها، به انسان‌گراییِ دوره‌ی کلاسیک نیز توجه نشان دادند و در تلاش بودند تا جایگاهشان را به درجه‌ی هنرمندی برسانند. معماری در این دوره در نظر داشت تا هم برای منطق و هم برای احساسات و عواطف، گیرایی داشته باشد. در واقع بسیاری از محققان معتقد بودند که معماری، روشی برای متحد کردن زمین، انسان، روح و جهان هستی است. در نتیجه آن‌ها باور داشتند که معمار می‌بایست در عین حال یک هنرمند، موسیقیدان، فیلسوف، ریاضی‌دان و زبان‌شناس باشد؛ درست مانند دوران قدیم که محققان، همه چیزدان بودند. البته این نگرش در سایر زمینه‌های علمی کمرنگ شده بود و محققان تمرکزشان را در زمینه‌ای خاص می‌گذاشتند.

ویژگی های معماری رنسانس

در معماری رنسانس ویژگی‌های اصلی سبک کلاسیک را احیا کردند اما طبیعتاً شکل و کارکرد ساختمان‌ها و ساختار شهرها با گذشت زمان دچار تغییر شد. طراحی‌های ساختمان‌های رنسانس، بیشتر مربعی شکل و متقارن بودند و ابعاد آن را طبق یک واحد اندازه‌گیری حساب می‌کردند. برای مثال در ساخت کلیسا، این واحد می‌توانست عرض جناح آن باشد و در مورد سایر تناسبات و اندازه‌های ساختمان بر اساس این واحد، تصمیم‌گیری می‌شد. پنجره‌های پالادین در همین دوره و در ایتالیا رواج پیدا کرد.

به طور کلی از خصوصیات و ویژگی های معماری رنسانس میتوان به موارد ذیل اشاره نمود :

چیدمان متقارن پنجره‌ها و درها
استفاده‌ی فراوان از ستون‌های کلاسیک و ستون‌های چسبیده به دیوار (ستون دیواری) (استفاده از ستون های رومی)
آذین‌های بالای درب یا همان سنتوری‌های سه‌گوش
نعل درگاه مربعی شکل
طاقچه‌های داخل دیوار که با مجسمه پر می‌شدند
طاق و گنبد (گنبد ها از لحاظ ساختاری و زیبایی کاربرد داشت و استفاده از آن در ساختمان های غیر مذهبی رواج پیدا نمود)
سقف داخلی مسطح یا حفره‌ شکل

ویژگی های معماری رنسانس (طاق ، گنبد و ستون های چسبیده به دیوار)

دوره های معماری رنسانس

1رنسانس آغازین

در این دوره از رنسانس که می توان آن را بین قرن های 14 تا 15 دانست، معماران برجسته ایتالیایی کوشیدند تا سبک معماری کلاسیک را که نشات گرفته از معماری روم و یونان باستان بود کمی بست داده و در آن کمی خلاقیت به خرج دهند. در این دوره معماران ایتالیایی سبک معماری رومی را به نسبت با نیازهای وقت، و همچنین تفکرات موجود در جامعه تغییر داده و تحولات عظیمی را در علم معماری بوجود آوردند. البته رنسانس اولیه در ابتدا بیشتر خودش را در نقاشی و مجسمه سازی نشان داد و آرام آرام پای خودش را در علم معماری باز کرد.

برونلسکی و آلبرتی از پیشگامان مرحله‌ی پیشین یا همان آغازین معماری رنسانس (Early Renaissance) به حساب می‌آیند که حدوداً از سال 1400 تا 1500 میلادی رواج داشت.

2رنسانس میانه

این دوره از معماری رنسانس در بین قرن های 15 تا 17 رواج داشته است. در این دوره تحولات عظیمی در معماری رنسانس بوجود آمد. در دوره رنسانس میانه بود که بحث تقارن مرکزی در سازه بوجود آمد. تقارن مرکزی به این معنی است که تمام اجزای سازه می بایست بر اساس یک مرکزیت در سازه، متقارن باشند.

از ویژگی های معماری رنسانس میانه میتوان به موارد ذیل اشاره نمود :

استفاده از عناصر معماری کلاسیک (قوس نیم دایره، گنبد و سرستون)
شکل گیری بنا ها بر اساس نوعی تقارن مرکزی
توجه دوباره به ساخت بناهای عمومی و شهری مانند تالارها
توجه به کاخ سازی به شیوه سرای رومی با دهلیز سرگشاده
کاهش ارتفاع بنا ها با توجه به مقیاس انسانی
استفاده از عناصر افقی مانند طره، هره و سنتوری برای تاکید بر خطوط افقی

3رنسانس پیشرفته

یکی از مشخصات اصلی این دوره، استفاده از تفکر اومانیسم (Humanism) در جریان رنسانس بود به طوری که از طرح بدن انسان جهت تکمیل آثار هنری استفاده می شده است. معماران رنسانس در این دوره، که شامل میکل آنژ، لئوناردو داوینچی و … بودند، در دوره رنسانس متاخر یا همان پیشرفته، کوشیدند تا از طرح بدن انسان در سازه هایشان استفاده کنند. تپه کاپیتول که توسط میکل آنژ بازسازی شده بود، یکی از مثال های خوب در این زمینه می باشد.

از ویژگی های معماری رنسانس پیشرفته میتوان به موارد ذیل اشاره نمود :

رواج ایده آل گری و شکوه در هنر (اهمیت بیش از اندازه تقارن مرکزی در میدان کاپیتوله یا برابری ابعاد عمودی و افقی نما در کلیسا سنت آندرئا)
از آنجایی که پلان های مرکزی با کارکرد کلیسا هماهنگ نبودند پلان های این دوره به شکل ترکیبی شکل میگیرند.
ساختمان های این دوره تندیس گونه ساخته میشوند و استفاده از پیکره در داخل ساختمان به جای نماسازی شیوه گوتیک
ابداع سایه روشن و به کارگیری سایه روشن و پرسپکتیو در طراحی نما
استفاده از نماد های معماری کلاسیک روم، جرز سنگین، قوس نیم دایره، ستون تو کار و گچ بری و تاکید بر خطوط افقی
نماسازی کاخ ها با چند نوع سنگ تیشه خورده و ناصاف و هر طبقه با طره ای از طبقه دیگر جدا میشد
ساختن ساختمان های ییلاقی به پیروی از رسم روم باستان برای دولتمردان معمول گردید این خانه ها در میان باغ و یا خارج از شهر طراحی میگردید

معماران رنسانس و آثار این دوره

فیلیپو برونلسکی (آثار : بیمارستان کودکان سرراهی ، کلیسای سانتا ماریا دلفیوره)
جولیا داسانگلو (آثار : کاخ شامبور)
لئون باتیستا آلبرتی (آثار : کلیسای سان فرانچسکو ، کلیسای سنت آندرئا)
برامانته (آثار : معبد تمپیه تو ، کلیسای سن پیترو )
میکل آنژ (آثار : میدان کاپیتوله ، کلیسای مدیچی، کتابخانه لورنزو)
آندره پالادیو (آثار : تالار شهر ونیز، ویلای روتوندا)