کامران دیبا، بیوگرافی کامران دیبا، پاورپوینت کامران دیبا، تحلیل آثار کامران دیبا، زندگی نامه کامران دیبا، معرفی اثار کامران دیبا، دانلود پاورپوینت بیوگرافی کامران دیبا، بررسی آثار کامران دیبا، پاورپوینت تحلیل آثار کامران دیبا

پارک و فرهنگسرا شفق : بوستان شفق یکی از زیباترین و بهترین پارک های تهران است که توسط کامران دیبا با مساحت 16867 طراحی و ساخته شد. پارک شفق و فرهنگسرای دانشجو ( 1345 - 1348 ) در یوسف آباد و بانی آن دکتر رضا زاده شفق می باشد که در باغی متعلق به مستوفی الممالک احداث گردید. سبک کلی پارک از سبک پارک های فرانسوی الهام گرفته شده است، اما معماری بخش های داخلی حاصل ترکیب معماری ایتالیایی و باغ های ایرانی است. غیر هم سطح بودن زمین پارک که باعث شده است بریدگی هایی در مناظر مختلف دیده شود. این پارک پیش از اینکه به چنین جاذبه ای مبدل شود محلی برای دفن زباله های مردم اطراف بود. تندیس های موجود در پارک شفق به دست توانای آقای پرویز تناولی ساخته شده اند. این پارک در موقعیت شمالی خود از یک فرهنگسرا با سبک معماری ایرانی برخوردار است که باعث می شود که یک حس آرامش بخشی را به شهروندانی منتقل کند.

خانه پرویز تناولی :خانه ی پرویز تناولی اولین و آخرین کار معماری تک واحدی مسکونی کامران دیبا در ایران است. پروژه در سال 1346 تا 1348 در تهران طراحی و اجرا گردید. این بنا در سال 1346، یعنی در سال های ابتدایی ورود دیبا به تهران طراحی و اجرا شده است. در قسمت حیاط خانه درختان بلند، مجسمه ها و المان های سنگی بسیار خود نمایی میکنند همچنین نمای آجری ساختمان با پنجره های متعدد و قاب سبز رنگ بسیار خود نمایی میکند و در عین سادگی شکوه معماری ایرانی را به نمایش میگذارند. نمای خانه از سمت جنوب بسیار پرکارتر و بزرگ تر به نظر می‌ رسد. گویا معمار نمی خواسته نمای رو به کوچه چندان خود نمایی کند و در نتیجه از سمت کوچه کمتر می­‌توان درمورد حجم اصلی بنا اظهار نظر کرد. اما نمای جنوبی خانه تناولی، ساختمانی عظیم در مقابل شما ظاهر می ‌شود که پلکان آجری زیبایی به طبقات مختلف دارد و تراس ‌ها و پنجره های سراسری آن ابهت و استواری آن را دو چندان کرده‌ اند.

فرهنگسرای نیاوران : فرهنگسرای نیاوران مجموعه ‌ای فرهنگی است در شمال شرقی تهران، این مجموعه در سال 1350 توسط کامران دیبا طراحی شد. زیر بنای فرهنگسرای نیاوران 110 هزار متر مربع است که در بخش‌ هایی از یک باغ خصوصی که بدون استفاده مانده بود، ساخته گردید. مجموعه نیاوران در باغی قدیمی که قناتی هم دارد شکل گرفته، و شامل دو ساختمان مستقل، یعنی ساختمان دفتر مخصوص فرح پهلوی در شمال بستر طرح، و فرهنگسرای نیاوران در جنوب آن است. در تصویری کلی بنای فرهنگسرای مجموعه نیاوران حجمی نعلی شکل دارد و از احجامی که بر گرد حیاط مربع شکلی حلقه زده اند تشکیل شده است. ضخامت حجم ساختمان در همه جا یکسان نیست. دسترسی به بخش های مختلف فرهنگسرا مجموعه نیاوران از طریق حیاط میانی تأمین شده است. در این میانه، فضاهای نمایشخانه، نگارخانه و سالن غذا خوری دارای دسترسی مستقیم اند و در نتیجه اعضای اصلی فرهنگسرا تلقی می گردند، بعضی دیگر یعنی اداری و کتابخانه دسترسی ای غیر مستقیم دارند و به این سبب اعضای فرعی به حساب می آیند.

مطلب مرتبط :
فرهنگسرای نیاوران + پاورپوینت

مسجد مجموعه دانشگاهی جندی شاپور : مسجد دانشگاه جندی شاپور از دیگر آثار کامران دیبا میباشد. مصالح به ‌کار رفته در مسجد با احتساب کف حیاط، آجرهای گندمی ‌رنگی است که محیطی یکپارچه می ‌سازد و مناره‌ فیروزه‌ ای و شفاف آن مانند قطعه جواهری در زیر نور آفتاب درخشیده و رهگذران را به مسجد فرا می‌ خواند. برای اینکه حیاط از انزوا و تک ‌افتادگی به دور باشد، حفره‌ هایی روی دیوار جایگزین شده بودند تا جریان زندگی در ورای دیوارها را نشان دهند. ظاهراً در سال ‌های اخیر این حفره‌ ها مسدود شده اند. فضای داخلی شامل دو طبقه‌ تفکیک زنان و مردان، یک کتابخانه و یک دفتر می ‌باشد. ویژگی خاص مسجد دانشگاه جندی شاپور آن است که معمارش حداقل رنگ را به ‌کار برده‌ است و گوشه ‌ها را منحنی ساخته تا ایجاد نرمش کند و ضمناً از سایر ساختمان های زاویه‌ دار مستثنا باشد.

شهرک شوشتر نو : یکی از آخرین کار های دیبا در سال‌ های کاری در ایران، طراحی شهرک شوشتر نو بود که سرانجام دیبا را به آرزوی دیرین طراحی شهر و شهرسازی رساند و او توانست ایده‌ های شهرسازی خود را که جسته و گریخته در طرح ‌های دیگر معماری‌ اش نمود یافته بود، در این پروژه به اجرا در بیاورد. به اصرار دیبا محل احداث شهرک شوشتر نو از وسط صحرا به مجاورت شوشتر منتقل شد، چرا که می‌خواست شهرک نو به ‌نوعی ادامه و گسترش شهر موجود باشد. شهرک شوشتر نو با داشتن حدود 31 هزار واحد مسکونی در زمینی به مساحت 2709 هکتار توسط دیبا و همکارانش در دفتر مشاور داض طراحی شد.

موزه هنرهای معاصر : موزه هنرهای معاصر تهران در سال 1356 توسط کامران دیبا و همکاری نادر اردلان طراحی شده است . طراحی این بنا در دو مرحله انجام شده است. معماری موزه مجموعه‌ای است از سنت، مدرنیسم و اندیشه فلسفی. هشتی، چهارسو و گذرگاه‌ ها از جمله عناصر چشم ‌نواز این مجموعه بدیع به شمار می‌رود. همچنین تأثیر بادگیرهای یزد بر معماری مجموعه واضـــح است. شكل خاص نورگيرها باعث شده تا از نور طبيعی به شكلی جالب استفاده شود همانطور كه در شكل می بينيد نور به طور مستقيم بر روي تابلوها تابيده نمی شود علی رغم اينكه از نور طبيعی استفاده شده است.

مطلب مرتبط :
موزه هنرهای معاصر + پاورپوینت

نمازخانه و طرح محوطه موزه فرش : طرح محوطه موزه‌ فرش توسط کامران دیبا انجام و مجموعه‌ آن عبارت است از حوضچه‌ های وضو در دو نبش چهار راه و پیاده ‌راه به موزه، نمازخانه، پله‌ های ورودی به موزه‌ی فرش و در خاتمه، دروازه‌ ورود به پارک. نمازخانه‌ موزه فرش در سال 1357 خورشیدی ساخته شد. حجم نمازخانه از دو مکعب تودرتو تشکیل شده است. مکعب بیرونی در ابعاد 9*9 متر در راستای شرقی غربی، و مکعب داخلی هم‌ سان با مکعب بیرونی در ابعاد 6*6 متر در راستای شمال ‌شرقی جنوب‌ غربی (در راستای قبله) طراحی شده است. آنچه معمار درصدد خلق آن بود، مکانی مجزا از محیط پارک و مکانی معنوی و آرامش‌ بخش جهت اقامه‌ نماز بود. از بهترین فرم‌ های خالصی که پتانسیل خلق چنین مکانی را دارد، فرم مکعب ‌مربع است و این فرمی است که به‌‌ کرات در فضاهای مقدس سایر تمدن‌ ها و به  خصوص در معماری مساجد جهان اسلام به‌کار رفته است.

مطلب مرتبط :
موزه فرش تهران + پاورپوینت