پیتر آیزنمن، بیوگرافی پیتر آیزنمن، پاورپوینت پیتر آیزنمن، تحلیل آثار پیتر آیزنمن، معرفی آثار پیتر آیزنمن، دانلود پاورپوینت بیوگرافی پیتر آیزنمن، پاورپوینت تحلیل آثار پیتر آیزنمن، معماری پیتر آیزنمن

مرکز وکسنر : تعریف و ساخت پروژه مرکز هنرهای وکسنر در دانشگاه ایالتی اوهایو شهر کلومبوس آمریکا، در جهت فراهم آوردن فضایی مناسب برای مطالعه و پژوهش پیرامون هنر معاصر و از مهم ترین آثار دوران فعالیت حرفه ای آیزنمن به شمار می رود. وی طراحی این پروژه را در سال 1982 طی مسابقه ای بین المللی و با وجود رقیبان سرشناسی همچون مایکل گریوز و سزار پلی برنده شد. انتظار می رفت مرکز فرهنگی وکسنر به عنوان اولین بنای معرف معماری دیکانستراکشن، اثری شاخص و منعکس کننده ایده هایی ساختار شکنانه در معماری باشد؛ اما به دلیل پاسخ های نامناسب به نیازهای عملکردی پروژه؛ همچون جانمایی فضای نمایشگاهی هنرهای زیبا در معرض مستقیم نور خورشید، این اثر نتوانست انتظارات مخاطبین را از اولین بنای عمومی دیکانستراکتیویستی برآورده سازد. در طی گود برداری زمین پروژه، آیزنمن متوجه پی ها و شالوده های ساختمان تخریب شده دانشکده نظامی شد و در جهت باز زنده سازی روحیه قدیمی سایت قلعه های نظامی دفن شده در خاطره سایت را در حیاتی نو و در قالب برج هایی آجری که گویی در حال فروپاشی اند بازسازی نمود.

مرکز بزرگ گردهمایی کلمبوس : مرکز گردهمایی بزرگ کلمبوس (Columbus Convention Center) شاخص ترین ساختمان در معماری فولدینگ است که در ایالت اهایو امریکا، توسط پیتر آیزیمن طراحی شده و نمایانگر ایده افقی گرایی است . مركز گردهمايی كلمبوس در شمال مركز شهر كلمبوس و در مرز بين مركز شهر و قسمت ‌های شمالی شهر قرار دارد. در طرح آیزنمن ساختمان دارای یک دوگانگی در مقیاس است که به هر دو آن ها بدون ارجحیت یکی بر دیگری توجه شده است. یکی مقیاس بزرگ شهر است و از دید داخل برج های مرتفع مرکز شهر، این ساختمان مقیاسی در حد بزرگراه هاي اطراف خود دارد. همچنین از دید عابر پیاده در مجاور خیابان اصلی شهر ،مقیاس ساختمان خرد شده و مقیاس آن در حد مقیاس نسبتا کوچک ساختمان های محلی اطراف خیابان است.

باغ گام های از دست رفته : پروژه يا باغ گام های از دست رفته در محوطه موزه كاستلوچيو در شهر ورونا در ايتاليا، توسط گروه معماری پيتر آيزنمن انجام گرفته است. موفقيت اين طرح، بی شک بدون تحقيقات و دست آوردهاي آيزنمن از پروژه اي كه پيش از اين در بخش كانارجيو در ونيز داشته است، غير قابل تصور می باشد. اين پروژه، يكی از قوي ترين نمادهای باورها و اعتقادات آيزنمن می باشد. در واقع، منشا مفهومی اين طرح، نهفته در آگاهی از باريكی ديوار هايی است كه با عتيقه های دروغين در 1920 پوشانده شده اند و فضای نمايشگاهی بزرگ اسكارپا در طبقه همكف موزه را از باغ جدا می سازند.

خانه شماره 6 : خانه شماره 6 را بین سال های 1972-1975 میلادی برای خانم و آقای فرانک طراحی کرده است. اجرایی شدن طرح این خانه موفقیت بزرگی برای پیتر آیزنمن محسوب می شد که پیش از آن به عنوان یک تئوریسین مطرح بود. این خانه در مکانی مسطح واقع در کارنوال است که خانه ی شماره 6 همانند یک مجسمه بر روی زمین اطراف استاده است. این طرح برگرفته از یک پروسه ی مفهومی و ذهنی است که از یک شبکه آغاز شده است. آیزنمن این شبکه را اصلاح کرد و از این رو خانه به چهار بخش تقسیم شد و در هنگام تکمیل ساختمان خود این بنا می توانست یک فرآیند طراحی بی نظیر و بی سابقه محسوب شود. این اثر به طور متناسب و کارآمد با استفاده از یک سیستم محافظتی و نور پردازی ساده ساخته شده است. با این وجود برخی ستون ها یا پرتو های نوری هیچ نقش ساختاری را ایفا نمی کنند و تنها به منظور ارتقا و بهبود هرچه بیشتر طرح ذهنی و مفهومی ساختمان پدید آمدند. برای مثال یک ستون در بالای میز غذا خوری آشپزخانه معلق است که حتی به زمین هم نمی رسد.