آلوار آلتو، تحلیل آثار آلوار آلتو، پاورپوینت آلوار التو، آثار آلوار آلتو، معماری آلوار آلتو، آلوار آلتو ppt

یکی از چهره های برجسته معماری مدرنیستی، آلوار آلتو است که کار خود را در دهه 20 در کشور تازه استقلال یافته فنلاند آغاز نمود و به تعریف سبک و شهرت زیبایی شناختی کشور در حال رشد اسکاندیناوی کمک کرد.

آلوار آلتو در سوم فوریه‌‌‌ی سال 1898 در روستای کوئُرتانه در جنوب شرقی بوتنیا در غرب فنلاند پا به عرصه‌‌‌ی گیتی نهاد. پدرش نقشه بردار بود. آلتو زمانی که چهار ساله شد، سطح میز کار پدر را برای اولین بار کشف کرد و نخستین نقشه‌‌‌های خود را بر روی آن کشید. از پدر، مرتبت اجتماعی، حال و هوای جهان‌‌‌ وطن و عادت به شیک‌‌‌ پوشی افراطی را به ارث برد و از مادر، سرزندگی، استعداد و حال‌‌‌ و‌‌ هوای آنارشیستی را. آلتو از پدربزرگش آموخت : جنگل بدون آدم برقرار می ماند، اما آدم بدون جنگل کاری از دستش برنمی ‌‌‌آید. وقتی آلوار به سن پنج ‌‌‌سالگی رسید، خانواده ‌‌‌اش به یووَسکیله نقل مکان کردند که چشم‌‌ اندازی مشرف به دریاچه در قسمت مرکزی فنلاند دارد و بعدها بسیاری از کارهای شاخص وی در این شهر طراحی و اجرا میشوند.

در سال 1916 آلوار امتحانات نهایی را با موفقیت به پایان رساند در تابستان همان سال نزد سالِروو (Salervo) که یک معمار بود، مشغول به کار عملی شد. بازسازی و نوسازی خانه‌‌‌ی مامولا (Mammula) در واقع نخستین پروژه‌‌‌ی ساختمانی تحقق‌‌‌ یافته‌‌‌ی او بود. دو تن از استادانش در انستیتوی تکنولوژی هلسینکی به مهم‌‌‌ترین شخصیت‌‌‌ها در جریان آموزش وی بدل شدند: اوسکو نوستروم که او را با معماری عهد باستان و معماری سده های میانه آشنا کرد و آرماس لیندگرن که استاد وی در معماری و نظریه‌‌‌ی ساخت و ساز مدرن بود. در سال 1921 آلتو سرانجام تحصیلات خود را به پایان رساند. آلتو برای کار به یووَسکیله برگشت و در زیرزمین بهترین هتل شهر، یک دفتر شخصی معماری تأسیس کرد. آلتو در سال 1924 با آینو مارسینو ازدواج کرد. آینو مارسیو تا پایان عمرش (1940) مهم‌ترین همکار او بود.

در سال های 1928 به بعد با لوکوربوزیه ، فرناندلگر ، زیگفریدگیدئون ، و البته گروپیوس و کارل موزر آشنا شد و تاثیراتی را نیز از آنها گرفت. آلتو در کنار طراحی بناهای خود در مسابقه های اثاثیه ساختمان هم شرکت میکرد در 15 اکتبر 1935 اقدام به تأسیس شرکت آرتک به کمک همسرش و مایر گولیچسن و نیلز گوستاو هال پرداخت. کارکرد اساسی این شرکت تولید مبلمان و اثاثیه بود . آلتو علاوه بر اینها به طراحی لباس و طراحی لوازم برقی نیز پرداخت . آلتو در کارهایش با تغییر موضوع از فولاد به چوب و نیز شیشه دست به ابتکارات جدیدی در طراحی وسایل منزل زد . آلتو پس از مرگ آینو مارسینو در سال 1949، سه سال بعد با الیزا ماكینیمی، مهندس معمار ازدواج نمود. سرانجام آلور آلتو در 11 مه سال 1976 در هلسینکی در گذشت و بسیاری از پروژه های وی نیمه کاره ماند. پس از مرگ وی الیزا همسرش مسئولیت اتمام کارهای نیمه تمام آلتو را بر عهده میگرید از جمله این پروژه ها میتوان به ساختمان اپرای اسن و کلیسای لاهتی اشاره کرد.

معماری و آثار آلوار آلتو

نخستین کارها و آثار آلتو طراحی به سبک کلاسیک و کلاسیک نودریک بود. کشورهای اروپای مرکزی و کشورهای اسکاندیناوی، از جمله فنلاند در نتیجه سال ها آرامش و صلح از موفقیت و ترقی برخوردار بودند. کوشش معماران فنلاندی در این زمان برای ساختن بناهایی که از محیط و رنگ فنلاند مایه گرفته باشد بخوبی محسوس است که آلتو نیز یکی از آنها بود. آلوار آلتو با تاسیس دفتر خود شروع به ساخت خانه هایی برای دوستان و نزدیکان خود و همچنین بناهای عمومی کرد. این ساختمان ها همگی در سبک کلاسیک و نوردیک ساخته میشدند.

نگاه آلوار آلتو با آغاز سفر به اروپا رفته رفته تغییر کرد. تغییر شیوه طراحی آلتو از کلاسیسم به مدرنیسم از طراحی کتابخانه ویپوری آغاز شد و با اجرای کارهایی همچون آسایشگاه بیماران مبتلا به سل و . . . به اوج خود رسید.

آلوار آلتو در دوره ای پس از معماری مدرن، پا را از مدرنیته و کارکردگرایی فراتر نهاد و به نوعی به پست مدرنیست نزدیک شد. از نظر تنوع در کار و نوآوری و ابتکار باید وی را معماری طراز اول به شمار آورد و موثر بر جریان مدرنیسم دانست. از این گذشته، و مهمتر، باید متوجه بود بذری که وی در عرصه مدرنیسم کاشت در روزگار پست مدرنیسم بارور شد. پاره ای از دلایل محبوبیت آلتو را در میان معماران نسل جوان باید به این نکته استناد داد. اگر یکی از مشخصات پست مدرنیسم آزادی فرم و آزادی در عدول از اصول مدرنیسم باشد، آلتو را به حقیقت باید معماری پست مدرنیست خواند.